Մենք գործ ունենք «մարդկանց »հետ, ովքեր խաղաղության քողի տակ հանձնում են ամեն ինչ
Սակուրա ծաղիկը Չինացիների համար կարևոր խորհուրդ ունի։ Սակուրա նշանակում է «նոր կյանքի սկիզբ»,«վերածնունդ» և չինացիների համար կառուցողական նշանակություն ունի թե´ սակուրա բառը, թե´ դրա նշանակությունը, և թե ´ ծաղիկի խորհուրդը։ Հիմա արի ու հազարամյակների մշակույթ ունեցող Չինացիներին բացատրի, որ Հայաստանը, որը ևս ունի
հազարամյակների մշակույթ ուզուրպացված է մի ոհմակի կողմից, որոնք ոչնչացնում են և հայկական մշակույթը, և ավանդույթները, և, փաստորեն աղավաղում են չինականը.
Ա.Քանդում են հինը, փոխանակ պահպանեն հինը` կառուցելով նորը.
Բ.Իրականացնում են ծառերի սպանդ։ Եվ այս կոնտեքստում հատկանշական եմ համարում նշել, որ հիմա բնապահպաններն ավինյանին այդպես տերևաթապ պետք է անեին, ոնց նա արեց ծառերը.
Գ.Մենք գործ ունենք «մարդկանց »հետ, ովքեր խաղաղության քողի տակ հանձնում են ամեն ինչ և նույն տրամաբանությամբ ամայացնում են Երևանը, քոքահան են անում երկար տարիներ խնամված ծառերը, պուրակներում խաղացող երեխաներին զրկում են մաքուր օդ շնչելու հնարավորությունից և այդ ամենն անում են ծառատունկի քողի տակ:
Սա է «5-րդ շարասյուն» փնտրող թուրքական վեցնոցի իրական պատկերը
Սա է «5-րդ շարասյուն» փնտրող թուրքական վեցնոցի իրական պատկերը։
Երեկ ձեզ ներկայացրել եմ փաստեր, թե ինչու՞ է Նիկոլ Փաշինյանը դավաճան՝ հիմնվելով 44-օրյա պատերազմի նախընթաց շրջանում ՀՀ-ում տեղի ունեցող գործընթացների, Նիկոլ Փաշինյանի միտումնավոր սխալների, հիմարությունների, պատերազմի ընթացքում ցուցաբերած հիմնական դավաճանական աստիճանի տգետ կամ դիտավորյալ որոշումների վրա:
Ուզում եմ շարունակել հիմնավորումներս և ապացուցել ձեզ, որ Նիկոլ Փաշինյանը դավաճան է նաև նոյեմբերի 9-ից հետո:
Եվ այսպես ՝ Նիկոլ Փաշինյանը դավաճան է 2020-ի նոյեմբերի 9-ից հետո, որովհետև.
1. Միայն դավաճանը, ով դարձավ պարտության ոչ այնքան սիմվոլ (Մարուքյան Էդմոնի ականջը կանչի), որքան պատճառ, կարող էր շարունակել ջանքեր գործադրել կառավարման ղեկին մնալու համար:
2. Միայն դավաճանը կարող էր դա իրականացնելու համար դիմել այնպիսի սադրանքների, որոնք փոխանակ միախմբեին հանրությանը և հանեին սթրեսից, առավել գրգռեցին առանց այն էլ սթրեսի մեջ գտնվող հայ հասարակությանը՝ բերելով առավել մեծ բևեռացման և անարդարության խորացող զգացումի:
3. Միայն դավաճանը կարող էր աշխարհաքաղաքական շահերի սպասարկման շղթայում ընդգրկել սեփական ճղճիմ շահն ու երկիրը տանել անիմաստ արտահերթ ընտրությունների:
4. Միայն դավաճանը կարող էր այդ ընտրությունների նախաշեմին հանդես գալ խոստումներով, որոնք, ի սկզբանե գիտեր, որ չի կատարելու:
Մասնավորապես Արցախի հարցով ՝ ինքնորոշման իրավունք, դեօկուպացիա և այլն:
5. Միայն դավաճանը կարող էր իր քաղաքական գոյությամբ ընտրություններից հետո «լեզու դնել» Ադրբեջանի նախագահ Ալիևի բերանը, որ նա ստացել է «կապիտուլյացիայի մանդատ», որ հայ ժողովուրդը մարսել է նոյեմբերի 9-ի կապիտուլյացիան և չարաբաստիկ ուղերձ հղել միջազգային հանրությանը հայ ժողովրդի անունից առ այն, որ 680 000 թվագրված «կողմ» ձայներով այս ժողովուրդը պատրաստ է 21-րդ դարում քաղաքական պատմության մեջ մտնել որպես միակ և բացառիկ անթասիբ ազգ:
6. Միայն դավաճանը կարող էր միջազգային որևէ ատյանում չբարձրաձայնել 44-օրյա պատերազմում ադրբեջանա-թուրքական ագրեսիայի իրավական և պատժամիջոցային հետևանքների մասին հարցը:
7. Միայն դավաճանը կարող էր որևէ միջազգային ատյանում որևէ ջանք չգործադրել Ադրբեջանին ու Թուրքիային «նեղելուն» ուղղված:
8. Միայն դավաճանը կարող էր մոռացության մատնել միջազգային կառույցների կողմից արձանագրված՝ Թուրքիայի՝ Մերձավոր Արևելքից գրոհայիններ բերելու փաստը:
9. Միայն դավաճանը կարող էր ներել Ադրբեջանի ռազմական հանցագործությունները և որևէ գործնական քայլ չձեռնարկել միջազգային պատժիչ մեխանիզմներ գործադրելու համար:
10. Միայն դավաճանը կարող էր նպաստել ադրբեջանական քաղաքականությանը՝ համաձայնելով որոշ միջնորդների մոտեցումներին, օրինակ ՝ վերացնելու «Լեռնային Ղարաբաղ» հասկացությունը փաստաթղթերից:
11. Միայն դավաճանը «Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքը» կարող էր փոխարինել «ԼՂ հայ բնակչության իրավունքներ և անվտանգություն» եզրույթով:
12. Միայն դավաճանը կարող էր Արցախի ժողովրդի անվտանգության և ապագայի պատասխանատվությունն ի հակառակ իր իսկ կառավարության ծրագրի ՝ գցել այլոց, մասնավորապես ՝ Ռուսաստանի «գրպանը»:
13. Միայն դավաճանը կարող էր Արցախի ժողովրդին պարբերաբար «հաթաթաներ» տալ և հանդուրժել «120. 000-ն ընդդեմ 3 միլիոնի»՝ սեփական թիմի գեներացրած պառակտիչ ու թուրքական քարոզչական թեզերը:
14. Միայն դավաճանը կարող էր Հայաստանը դարձնել գեոպոլիտիկ գիգանտների բախման մարտաբեմ:
15. Միայն դավաճանը կարող էր աշխարհաքաղաքական այս լարվածության ֆոնին խնդրի սառեցմանն ուղղված ջանքեր գործադրելու, աշխարհաքաղաքական խաղերի մեջ չմտնելու, այլ՝ ՄԽ համանախագահների ինստիտուտի ճակատագրի վերջնական որոշմանը սպասելու փոխարեն մտնել սեպարատ բանակցությունների մեջ:
16. Միայն դավաճանը կարող էր նոյեմբերի 9-ի խայտառակ պարտությունից հետո ջախջախված բանակի նկատմամբ դրսևորել պակաս գուրգուրանք և փաղաքշանք, քան ոստիկանության նկատմամբ, որի ծառայողներին բաժին հասած պարգևավճարների և նյութական ապահովության մասին հայ զինվորներն ու սպաները կարող էին միայն երազել:
17. Միայն դավաճանը կարող էր պարտությունից հետո 2 տարի միջոցներ չհատկացնել սպառազինության ձեռքբերմանը և բանակի կենցաղային պայմանների բարելավմանը:
18. Միայն դավաճանը կարող էր նոյեմբերի 9-ից հետո համաձայնել և սեփական թիմակիցների գարշահոտ շուրթերով հիմնավորել, որ GPS-ով դելիմիտացիան և դեմարկացիան OK է:
19. Միայն դավաճանը կարող էր այդքան հեշտությամբ հանձնել ու հրաժարվել Գորիս-Կապան ճանապարհից:
20. Միայն դավաճանը կարող էր պատերազմից հետո իր թիմի տարբեր այլ անդամների հետ միասին հանդուրժել, խրախուսել ու մասնակցել բազմաթիվ կոռուպցիոն ռիսկերի:
21. Միայն դավաճանը կարող էր հանրային համերաշխության մթնոլորտի փոխարեն ( իր սադրիչ, քաղաքական նկատառումներից ելնելով) իրավապահ համակարգի չարաշահման գործողություններով էլ ավելի պառակտել հասարակությանը:
22. Միայն դավաճանը կարող էր շարունակաբար քանդել ազգային ինքնության հենասյուները ՝ եկեղեցի, ընտանիք, բարոյականություն և այլն:
Դավաճանություն էր նաև՝
* նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ չնախատեսված՝ 200 քառ կմ Կուբաթլիում և Զանգելանում զիջելը,
* ադրբեջանական ռազմագերիներին և պատերազմի հետ կապ չունեցող սպանություններ գործած անձանց «ափալ-թափալ» մինչև վերջին հայ ռազմագերու վերադարձը հանձնելը,
* ռազմագերիների հարցը «բրախելը»,
* մոտ 100 չնույնականացված և չհուղարկավորված մարմին ունենալը,
* հայ-ադրբեջանական շփման գծում բանակին նվազագույն պայմաններով չապահովելը,
* ՄԽ հիմնարար սկզբունքներից հրաժարվելը և «չխմած» Ալմաթայի 91 թվականի հռչակագիր «մեյդան» բերելը,
* Ալիևի թե՛ անձնական վիրավորանքներին, թե՛ քաղաքական լկտիություններին չպատասխանելը:
Ինչպես տեսնում եք՝ Նիկոլ Փաշինյանի դավաճանության մասին ապացույցներն ու վկայություններն ավելի քան բավարար են ինչպես մինչև 44-օրյա պատերազմն ու պատերազմի ընթացքում, այնպես էլ ՝ հատկապես պատերազմից հետո:
Սա է «5-րդ շարասյուն» փնտրող թուրքական վեցնոցի իրական պատկերը
Ֆիքսվել է աղաղակող փաստեր, խնդիրներ, բայց դա չի նշանակում, որ սպառվել է նիկոլի պիտանելիության ժամկետը
ԱՄՆ պետական դեպարտամենտը արձանագրելով Հայաստանի կառավարիչների կողմից ծավալային և բովանդակային առումով մեծ թվով խախտումները , անազատություններ և չարաշահումները, միևնույն է նիկոլին դեռ բավականին հնարավորություններ են թողել օգտագործվելու:
Մասնավորապես, արձանագրել են բռնություններ, անհամաչափ ուժի կիրառում, որոշ դեպքերում անգամ իրավապահների հանցավոր անգործություն: Ավելին, հիշել են անգամ անհարկի կալանքների, խափանման միջոցառումների, խոսքի ազատության սահմանափակումների մասին:
Բայց արի ու տես, որ սրանց աջակցելու և արդարացնելու ցանկությունը դեռ ամբողջությամբ չի մեռել: Նախկին ինտուզիազմն իհարկե չկա:
Պետդեպարտամենտն արձանագրում է, որ 11 ամսիների ընթացքում 17 անձ անազատության մեջ մահացել է (բանտում, դատարանում, խափանման միջոցի կիրառման ընթացքում): Վիճակն ավելի չվատթարացնելու համար խուսափում է խոսքի համար բանտարկված ու ըստ էության մահվան դատապարտված անձին քաղաքական բանտարկյալ անվանել: Ընտրություններից անմիջապես հետո, ընտրված թեկնածումերին մեկ րոպեում կալանավորելը նույնպես <<մեծահոգաբար>> անտեսվել է:
Վերոգրյալ փաստերի նման աղաղակող զուգահեռներ հրապարակված զեկույցում բազմաթիվ են: Մի կողմից հրապարակված և հաստատված փաստերի առատություն, իսկ մյուս կողմից եզրակացություններ չանելու մեղքը դրանց սակավության վրա բարդելով:
Պետդեպի եզրակացությունը մեկն է: Ֆիքսվել է աղաղակող փաստեր, խնդիրներ, բայց դա չի նշանակում, որ սպառվել է նիկոլի պիտանելիության ժամկետը:
Ամենավտանգավորն այն դեպքում է, երբ թշնամու շարժերը դիտվում են որպես սովորական, առօրյա, ապա տեղի է ունենում անսպասելի հարված․ Աբրահամյան
Ամենավտանգավորն այն դեպքում է, երբ թշնամին որոշակի պարբերականությամբ շարժ է իրականացնում, հայկական կողմի համար ինչ-որ փուլում դա սկսվում է դիտվել որպես սովորական, առօրյա շարժ, և տեղի է ունենում անսպասելի հարված, հավատացնում է ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության քարտուղար Տիգրան Աբրահամյանը։ Նա ֆեյսբուքյան էջում ընդգծել է, որ եթե ուսումնասիրում ենք հատկապես վերջին 10 տարիների ադրբեջանական վարքագիծը, ապա այս մոտեցումը բազմիցս կիրառվել է:
Պատգամավորը նկատում է նաև, որ շատ դեպքերում ադրբեջանցիները շփման գծի երկայնքով արհեստական շարժեր են իրականացնում բանակցային գործընթացում ճնշում ապահովելու, որոշ դեպքերում՝ հայկական կողմին ապակողմնորոշելու համար
«Երբ խոսվում է շփման գծում թշնամու շարժերի, կուտակումների կամ ակտիվացման մասին, ապա դրանց նպատակները օբյեկտիվ գնահատելու համար անհրաժեշտ է այն վերլուծել հնարավոր բոլոր գործոնները հաշվի առնելով:
Շատ դեպքերում ադրբեջանցիները շփման գծի երկայնքով արհեստական շարժեր են իրականացնում զուտ բանակցային գործընթացում ճնշում ապահովելու նպատակով:
Որոշ դեպքերում դրանք նպատակ ունեն պարզապես գործողությունների իմիտացիա ստեղծել` հայկական կողմին ապակողմնորոշելու և առաջնագծում իրադրությունը ոչ ճշգրիտ գնահատելու համար:
Ամենավտանգավորն այն դեպքում է, երբ թշնամին որոշակի պարբերականությամբ շարժ է իրականացնում, հայկական կողմի համար ինչ-որ փուլում դա սկսվում է դիտվել որպես սովորական, առօրյա շարժ, ապա տեղի է ունենում անսպասելի հարված:
Սա այն դեպքն է, երբ թշնամին ձգտում է գործել անսպասելիության սկզբունքի ներքո, և եթե ուսումնասիրում ենք հատկապես վերջին 10 տարիների ադրբեջանական վարքագիծը, ապա այս մոտեցումը բազմիցս կիրառվել է:
Ռազմաքաղաքական գործողությունների հնարավոր վերսկսման վրա, անշուշտ, ազդում է երկրում առկա իրավիճակը, ինստիտուտների կենսունակությունը, կայունությունը, ռեգիոնալ ֆոնն ու հիմնական խաղացողների դիմակայության տրամաբանությունը, սակայն որպես կանոն վերջնարդյունքում իր դրսևորումն այն արտահայտում է մարտի դաշտում:
Թշնամուն տարբեր խորություններում պետք է ուսումնասիրել ու մանրամասն վերլուծել, որպեսզի ժամանակին կանխվի վերջինիս հնարավոր հարվածն ու առաջխաղացումը, ինչպես նաև շփման գծում պատշաճ պաշտպանություն կազմակերպել», — գրել է նա։
Ինչ առաջարկներ է ներկայացել Հայաստանն Ադրբեջանին խաղաղության պայմանագրում. Արարատ Միրզոյանը մանրամասներ է ներկայացրել
2020թ. պատերազմից հետո վերջին երկու տարիների ընթացքում Հայաստանի կառավարությունը, ունենալով մեր տարածաշրջանում երկարատև և համապարփակ խաղաղության հասնելու քաղաքական կամք, բարեխղճորեն ներգրավված է եղել Ադրբեջանի հետ բանակցություններում։ Առկա են բանակցությունների առանձին ուղղություններ. առաջինը՝ տարածաշրջանի բոլոր տրանսպորտային հաղորդակցությունների բացումն է, երկրորդը՝ սահմանազատումն ու սահմանային անվտանգությունը և երրորդը՝ Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև խաղաղ հարաբերությունների հաստատման պայմանագիրը, «AlQahera News» լրատվամիջոցին տված հարցազրույցում ասել է ՀՀ ԱԳ նախարար Արարատ Միրզոյանը։
«Հաղորդակցությունների հարցի հետ կապված մեր դիրքորոշումը հստակ է. Հայաստանը պատրաստ է բոլոր կոմունիկացիաների բացմանն այն պահին, երբ Ադրբեջանն ընդունի, որ ճանապարհները պետք է գործեն այն երկրների ինքնիշխանության և իրավազորության ներքո, որոնց տարածքով դրանք անցնում են: Սահմանազատման հետ կապված, ցավոք, 2022թ. համապատասխան հանձնաժողովների կազմավորումից ընդամենն ամիսներ անց Ադրբեջանը ոչ միայն նոր տարածքային պահանջներ ներկայացրեց, այլ նաև ևս մեկ ներխուժում իրականացրեց ՀՀ ինքնիշխան տարածք՝ փորձելով արդարացնել իր ագրեսիան սահմանների՝ սահմանազատված չլինելու կեղծ փաստարկով»,- նշել է նա։
Անդրադառնալով խաղաղության պայմանագրին՝ նախարարը նշել է, որ, սկսած 2022թ. դեկտեմբերից, Հայաստանը փոխանակել է պայմանագրի նախագծի մի շարք առաջարկներ՝ փորձելով առաջ ընթանալ գործընթացում՝ առանցքային հարցերի շուրջ արդար լուծումներ գտնելու համար:
«Այսպես, հայկական կողմի առաջարկներից է պետական սահմանի սահմանազատման չափորոշիչների հստակեցումը, քանի որ, մեր կարծիքով, առանց Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև միջպետական սահմանների սահմանազատման վերաբերյալ հստակորեն համաձայնեցված չափորոշիչների՝ երկու երկրները չեն կարող հստակեցնել, թե որ տարածքային ամբողջականությունն են նրանք փոխադարձաբար ճանաչում, ինչն էլ խաղաղության հաստատման փոխարեն կհանգեցնի մեկ այլ բախման:
Հաջորդը, պետական սահմանից զինված ուժերի հեռացումն է և ապառազմականացված գոտու ստեղծումը սահմանագծի երկայնքով՝ որպես վստահության ձևավորման միջոց և անվտնագության մեխանիզմ, ինչը կօգնի ապահովել ցանկացած հնարավոր էսկալացիայի կանխումը:
Անշուշտ, որպես կարևոր բաղադրիչ, պետք է առկա լինի միջազգային մեխանիզմ, որ կհասցեագրի Լեռնային Ղարաբաղի հայերի իրավունքների և անվտանգության հարցերը:
Ցավոք, ի պատասխան մեր ջանքերի մենք ականատես ենք լինում ոչ միայն բանակցությունների ժամանակ Ադրբեջանի կողմից մերժողական և առավելապաշտական մոտեցմանը, այլ նաև ագրեսիվ գործողություններին: Վերջերս, մարտի 2-3-ին տեղի ունեցած հրադարարի խախտումներին հետևեց մարտի 5-ին Լաչինի միջանցքում Ադրբեջանի կողմից նախապես ծրագրավորված դիվերսիոն հարձակում, որի հետևանքով սպանվեցին Լեռանային Ղարաբաղի ոստիականության երեք ծառայողներ: Այս գործողությունները հերթական անգամ ի ցույց են դնում կարգավորման գործընթացում Ադրբեջանի անկեղծության բացակայությունը, ինչպես նաև ուժի կիրառմանը շարունակական ապավինումը:
Այս գործողություններին զուգահեռ Ադրբեջանը պարբերաբար hետ է կանգնում պայմանավորվածություններից, շարունակում ատելության խոսքն ու այլատյացության հռետորաբանությունը, ինչպես նաև հրաժարվում լուծել հումանիտար խնդիրները, որոնցից է մինչ օրս իր իսկ կողմից հաստաված` 33 հայ ռազմագերիներին պատանդառության մեջ պահելը: Ավելի մեծ թվով հայերի ճակատագիր դեռ մնում է անհայտ, և մենք տեղեկացրել ենք մեր գործընկեր կազմակերպություններին այդ բռնի անհետացումների դեպքերի մասին: 2020թ. Ադրբեջանի վերահսկողության տակ անցած հայկական կրոնական և մշակութային ժառանգությունը կանգնած է լիակատար ոչնչացման ահագնացող սպառնալիքի առջև: Այս ամենը մարտահրավեր է նետում տարածաշրջանում երկարատև խաղաղության և կայունության հաստատմանն ուղղված ջանքերին»,- ասել է ՀՀ ԱԳ նախարարը։
«Ժողովուրդ». Ես հավես չունեմ քննարկելու նրանց գործունեությունը. Ինձ համար այդ հանձնաժողովը չկա. Մովսես Հակոբյան
«Ժողովուրդ» օրաթերթը գրում է. ԱԺ պաշտպանության եւ անվտանգության հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Անդրանիկ Քոչարյանը, որը նաեւ 44-օրյա պատերազմի հանգամանքները քննող խորհրդարանական հանձնաժողովն է ղեկավարում, վերջերս ներկայացրել էր այն զինվորականների եւ բարձրաստիճան նախկին պաշտոնյաների անունները, որոնք չեն ներկայացել քննիչ հանձնաժողով:
Ըստ Քոչարյանի՝ այս անձինք կաշկանդված են, վախեցած են, քանի որ թաքցնելու բան ունեն, դրա համար էլ հրաժարվում են գալ ԱԺ:
Քոչարյանի թվարկած անձանց շարքում էին Տիրան Խաչատրյանը, ՀՀ ԱԳ նախկին նախարար Վարդան Օսկանյանը, Արցախի ՊԲ նախկին հրամանատար Ջալալ Հարությունյանը, ԶՈւ ԳՇ նախկին պետ Մովսես Հակոբյանը։
«Ժողովուրդ» օրաթերթը ԶՈՒ ԳՇ նախկին ղեկավար Մովսես Հակոբյանից հետաքրքրվեց՝ ինչու չի ներկայանում հանձնաժողով, եւ վերջինս ասաց, որ հանձնաժողով գնալու հրավեր չի ստացել, բայց ստանալու դեպքում էլ չի գնալու. «Ինձ հրավեր չեն ուղարկել: Ես բազմիցս ասել եմ՝ չեմ գնալու այդ հանձնաժողով»:
Հարցին՝ ինչու, պատասխանեց՝ կասկածում է հանձնաժողովի անաչառությանը։ Հակոբյանն ասաց. «Ես հավես չունեմ քննարկելու նրանց գործունեությունը, ինձ համար այդ հանձնաժողովը չկա»:
Ի դեպ, Զինված ուժերի գլխավոր շտաբի նախկին պետ, գեներալ-գնդապետ Օնիկ Գասպարյանը, որը պատերազմից հետո ԶՈՒ-ում Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականի պահանջով գործընթաց էր նախաձեռնել, մարտի 16-ին մասնակցել էր քննիչ հանձնաժողովի նիստին, ինչից հետո Անդրանիկ Քոչարյանը դրվատանքի խոսքեր էր հնչեցրել նրա հասցեին: Նա ափսոսանք էր հայտնել, որ Օնիկ Գասպարյանը գլխավոր շտաբի պետի պարտականություններին անցավ ավելի ուշ, քան պետք էր, այլապես ՀՀ ԶՈւ բարեփոխումների մի մեծ ճանապարհ անցած կլիներ։
Թե ինչպես է ստացվում, որ Անդրանիկ Քոչարյանը գովեստի խոսքեր է «շռայլում» իրենց իշխանության հրաժարականը այն ժամանակ պահանջող Օնիկ Գասպարյանի հասցեին, Մովսես Հակոբյանը պարզաբանեց. «Լավ է արել. դա շատ ողջունելի է։ Ինչ ուզում են՝ ասեն, ինձ հետաքրքիր չէ նրանց խոսքը»:
Ի դեպ, այս քննիչ հանձնաժողովի աշխատանքը բազմիցս է կասկածի տակ դրվել թե’ հասարակական, թե’ քաղաքական տարբեր շրջանակների կողմից, որոնք բոլորն էլ պնդում են՝ պատերազմի պարտության մեղավորները չեն կարող արդար քննություն իրականացնել»:
Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում
Նիկոլի կառավարման յուրաքանչյուր օր, լի է նոր վտանգներով և ողբերգություններով
Նիկոլի կառավարման յուրաքանչյուր օր, լի է նոր վտանգներով և ողբերգություններով։
Խաղաղության դարաշրջան բացող նիկոլ փաշինյանը տեղեկացնում էր, որ իքս պահին մի աղետ ունենալու ենք։
Անդադար իքս կետի բախվող նիկոլ փաշինյանի վարած քաղաքականության արդյունքում շարունակվում են տարածքային ու մարդկային կորուստները։
Մարտի 22-ին Երասխի հատվածում տեղակայված մարտական դիրքում հակառակորդի կրակոցից մահացու հրազենային վիրավիրում է ստացել զինծառայող Արշակ Սարգսյանը:
Հ.Գ Ազգային շահերի նկատմամբ դավաճանական վերաբերունքը, բանակցային գործընթացներին տարաբնույթ հարվածները, հնարավոր դավադրությունները և անլուրջ քայլերը նոր հարվածներ են հասցնում մեր երկրին ու ժողովրդին։
Րոպե առաջ սրա հեռանալն է միայն հնարավորություն տալու վերադառնալու Հայաստանի և Արցախի շահերի պաշտպանությանը, անվտանգ ու խաղաղ ապագա ունենալուն։
Նիկոլի խոստումների հակառակ կողմը
Նիկոլի խոստումների հակառակ կողմը
2018 թվականին, երբ պոպուլիզմը հաղթեց ժողովրդավարությանը` մարդիկ հավատում էին, որ իրենց տրված հաճելի խոստումները կիրագործվեն։ Բայց արի ու տես, որ այդ խոստումները չիրագործվեցին։
🔹️Նիկոլը խոստացել էր, որ կոռուպցիա չի լինելու։
Կոռուպցիա կա ու ավելանում է հենց նրանց շնորհիվ։ Մի՞թե իր և իր կնոջը սպասարկող թանկարժեք մեքենաները, քպ֊ականների կողմից ձեռք բերված շքեղ բնակարաններն ու առանձնատները, հողատարածքներն ու ավտոմեքենաները, շարունակ տրվող բարձր պարգևավճարները, թանկարժեք կյանքով ապրելն ու բիզնեսներ զարգացնելը կոռուպցիա չէ։ Ինչպես ասում էր քպ֊ական Հովիկ Աղազարյանը` “Բա հենց իշխանության մեջ պետք է կոռուպցիա լինի”։
🔹️Նիկոլը մարդկանց ստելով համոզում էր, որ ամեն ինչ վատ է, որ արտագաղթը մեծ է և ասում, որ իշխանափոխությունից (իշխանազավթումից) հետո այնքան լավ կլինի, որ ներգաղթ կսկսվի։
Իշխանազավթումից հետո, Նիկոլը դիտավորյալ հրահրեց պատերազմ, ունեցանք 5000֊ից ավելի զոհ, կորցրեցինք Արցախի 75%֊ը, հակառակորդն օկուպացրեց Հայաստանի որոշ սահմանամերձ հատվածներ, Հայաստանն ու Արցախը դարձան սգո հանրապետություններ, բանակը ոչնացվեց, արտագաղթի թիվն ավելացավ ու մինչև այսօր հակառակորդը ստանում է այն, ինչ ուզում է։
🔹️Նիկոլը խոստացել էր, որ իշխանություններն այլևս չեն միջամտելու արդարադատությանը։
Սա ևս խաղաղության օրակարգի նման կեղծիք էր, որը ստեղծել էր ինքը` Նիկոլը։
Նիկոլը Հայաստանում ընդլայնեց բոլոր գերեզմանատները և դիտավորյալ կամ պլանավորած պարտությանը զոհ տվեց 5000֊ից ավելի ոսկե երիտասարդություն։
Միջազգային հանրությունը լուռ է, այդ պատճառով Ադրբեջանն ավելի է ուժեղացնում իր ագրեսիվ քաղաքականությունը. Պետնախարար
Արդեն 102-րդ օր է Արցախի ժողովուրդը գերության մեջ է, փակ է Արցախը Հայաստանին կապող եւ ընդհանրապես արտաքին աշխարհի հետ կապող միակ ճանապարհը. սա տեղի է ունենում 21-րդ դարում, երբ քաղաքակիրթ աշխարհում փորձ է արվում առհասարակ ազատականացնել սահմանները: Այս մասին այսօր՝ մարտի 23-ին, Արցախում մամուլի ասուլիսի ժամանակ նշեց Արցախի Հանրապետության պետական նախարար Գուրգեն Ներսիսյանը:
«Սա նորմալ է, որովհետեւ մարդը աշխարհի համար բարձրագույն արժեք է: Մարդը, բայց երեւի ոչ Արցախում ապրող մարդը: Այն, ինչ քաղաքակիրթ աշխարհում մարդուն հասանելի է ծնված օրից, մեր դեպքում սերունդների կյանք, տառապանք ու ցավ է արժենում:
Ադրբեջանը հետապնդում է մի քանի նպատակ, եւ դա անում է տարբեր գործողություններով: Առաջինը տնտեսական շրջափակումը եւ Արցախի կենսագործունեության բնականոն պայմանների վերացումն է: Դա տեղի է ունենում էներգամատակարարման, գազամատակարարման բարբերաբար դադարեցումների ու խափանումների, ներքին ու արտաքին հեռավար կապի աշխատանքների համար խոչնդոտներ ստեղծելով, Արցախ ներկրվող ապրանքների մատակարարման դադարեցմամբ, գյուղատնտեսական աշխատանքների խաղաղ ընթացքին խոչընդոտելով:
Երկրորդը ֆիզիկական եւ հոգեբանական ուժի կիրառումը եւ դրա կիրառման սպառնալիքի ցուցադրումն է: Դա կատարվում է ոչ միայն փաստացի գործողություններով, այլեւ մշտապես ուղեկցվում է Ադրբեջանի ղեկավարության հրապարակային խոսքով: Արցախցիները գյուղատնտեսական աշխատանքներն իրականացնում են շփման գծի մոտ ադրբեջանական դիրքերից մշտապես հնչող կրակոցների ներքո: Այդ ընթացքում ունեցել ենք մհվան դեպք, գյուղտեխնիկայի վնասման բազմաթիվ դեպքեր: Այդ դեպքերը շարունակվում են մինչ օրս:
Մենք ուժի կիրառման ականատես եղանվ օրերս, մարտի սկզբին, երբ Ադրբեջանի ԶՈՒ զինծառայողները հարձակվեցին եւ պլանավորած գործողությամբ սպանեցին Արցախի ոստիկանության երեք զինծառայողի, մեկին վիրավորեցին:
Երրորդ գործողությունը արցախցիներին հոգեբանական ահաբեկչության ենթարկելն է, վախի ու սարսափի մթնոլորտ ստեղծելը, անորոշության վիճակ ստեղծելը:
4-րդ արարը Արցախի էթնիկ զտումն է, ընդհուպ մինչեւ ցեղասպանություն: Արցախը Ադրբեջանին պետք է առանց հայերի, կամ քիչ թվով հայերով: Դրա համար իրենք գործադրում են բոլոր միջոցները Արցախը հայաթափելու, դատարկելու նպատակով: Այս նպատակի համար Ադրբեջանը ոչինչ չի խնայում»,-ասաց պետնախարարը:
Նա անդրադարձվ նրան, թե այս ընթացքում ինչ է անում Արցախի կառավարությունը. «Իհարկե, պարզ է, որ մեր հնարավորությունները բավարար չեն թեկուզ նվազագույն պայմաններն պահովելու համար, բայց Արցախի արգելափակման առաջին իսկ օրվանից մենք ապահինեցինք Արցախում ռուսական խաղաղապահի ուժերի եւ ԿԽՄԿ արցախյան ներկայացուցչության օգնությանը: Այս ողջ ընթացքում նրանք մի կերպ մեզ հասցնում են պարենը, դեձղորայքը եւ ռաջին անհրաժեշտության ապրանքների նվազագույն չափաքանակը: Հիվանդները ՀՀ են տեղափոխվում ԿԽՄԿ միջնորդությամբ, տեղում դադարեցվել են բոլոր վիրահատությունները, նվազագույնի է հասցվել բժշկական միջամտությունը:
Կան ոլորտներ, որոնց հասցվել է անվերականգնելի վնաս տնտեսության ճյուղերին՝ գյուղատնտեսություն, կրթական համակարգ, ֆինանսական համակարգ եւ այլն: Միայն հարկային եկամուտները կրճատվել են 70 տոկոսով, կա մեծ գործազրկություն, մեծ վնաս է հասցվել ՀՆԱ-ին: Միայն Արցախում գործող տնտեսվարողների 20 տոկոսը դադարեցրել է գործունեությունը, մնացածը պետական աջակցությամբ փորձում են պահպանել իրենց գոյությունը:
44-օրյա պատերազմից հետո Արցախի օկուպացված տարածքներից բռնի տեղահանվել էր ավելի քան 39 հազար քաղաքացի, որից 15 հազարից ավելին բնակվում է Արցախում»,-ընդգծեց Գուրգեն ներսիսյանը:
Նա դիմեց միջազգային հանրությանը՝ նշելով. «2020-ի սեպտեմբերի 27-ից սկսած ձեր աչքի աչքի առաջ տեղի են ունենում մեր օրերի հետ անհամատեղելի ոճրագործություններ, մարդու տարրական իրավունքների ոտնահարման փորձեր, միջազգային հանրությունը շարունակում է լուռ մնալ, այդ պատճառով Ադրբեջանն ավելի է ուժեղացնում իր ագրեսիվ քաղաքականությունը: Այդ պատճառով 3 ամիս շարունակ Արցախը շրջափակման մեջ պահող Ադրբեջանը ոչ միայն առարկայորեն չի քննադատվել միջազգային հանրության կողմից, այլեւ միջազգային հանրության պասիվությունից ու անգործությունից օգտվելով ավելի է սաստկացրել իր գործողությունները: Այս ամենից հետո Ադրբեջանը մնում է անպատիժ:
Անկատար են մնացել ՄԻԵԴ-ի եւ ՄԱԿ-ի միջազգային դատարանի որոշումները, որով սահմանվել էր Լաչինի միջանցքն ապաշրջփակելու Ադրբեջանի պարտականությունը:
Արցախի ժողովուրդը սպասում է ձեր արձագանքին, մենք ուզում ենք համոզված լինել, որ քաղաքակիրթ աշխարհի համար ի վերջո, մարդը, նրա իրավունքները բարձրագույն արժեքներ են եւ ոչ մի նյութական շահ չի կարող տրորել այս իրավունքները»:
«Վիվամեդ» կլինիկան, որտեղ բուժվում է Սաակաշվիլին, առաջարկում է նրան տեղափոխել այլ հաստատություն
«Վիվամեդ» կլինիկան, որտեղ արդեն մի քանի ամիս Վրաստանի երրորդ նախագահ, այժմ անազատության մեջ գտնվող Միխեիլ Սաակաշվիլին է գտնվում, հայտարարություն է տարածել և քրեակատարողական ծառայությանը խնդրել է գնահատել Սաակաշվիլիին կլինիկայում պահելու հետագա նպատակահարմարությունը:Այս մասին հայտնում է Ալիք մեդիան:
Կլինիկան նշել է, որ այդ ամբողջ ընթացքում, չնայած իրենց նկատմամբ աննախադեպ ճնշումներին, փորձել են երրորդ նախագահին համոզել անցնել բուժման կուրս, որը քիչ թե շատ հաջող էր մինչև հոկտեմբեր ամիսը, և առողջական վիճակի զգալի բարելավում կար։ Ըստ կլինիկայի՝ անցյալ տարվա հոկտեմբերից հետո Սաակաշվիլին հրաժարվել է առաջարկվող բուժումից, հատկապես այն դեպքերում, եթե այս կամ այն դեղամիջոցը կամ պրոցեդուրան դրական է ազդում նրա սուբյեկտիվ կամ օբյեկտիվ տվյալների վրա։
«Վիվամեդ»-ի պնդմամբ՝ վերջին մեկ ամսվա ընթացքում Սաակաշվիլին ստանում է միայն սիմպտոմատիկ բուժում, անվստահություն է հայտնում բուժանձնակազմի նկատմամբ և հրաժարվում առաջարկվող բուժման սխեմայից։
«Հիշեցնենք, որ հիվանդ Սաակաշվիլին «Վիվամեդ» կլինիկայում է գտնվում 2022 թվականի մայիսի 12-ից։ Հիվանդը ենթարկվել է ամբողջական հետազոտությունների, կատարվել է ախտորոշում, և ժամանակակից ուղեցույցների համաձայն` որոշվել է բուժման սխեման։
Արդյունքում «Վիվամեդ» բժշկական կենտրոնն անարդարացիորեն հսկայական հարված է ստանում իր հեղինակությանը, ինչը կտրականապես անընդունելի ենք համարում։ Բժշկական էթիկայի հիման վրա բժշկական անձնակազմը չի կարող բռնություն կիրառել որևէ մեկի նկատմամբ։
Այս ամենը նկատի ունենալով, ամենայն հավանականությամբ, ստիպված կլինենք դիմել քրեակատարողական հիմնարկի բուժծառայությանը, որպեսզի գնահատեն հիվանդ Սաակաշվիլիի «Վիվամեդ» կլինիկայում հետագա բուժման նպատակահարմարությունը, քանի որ սիմպտոմատիկ բուժումը, որին հիվանդը համաձայնում է, հնարավոր է ցանկացած այլ հաստատությունում»,- հայտնել են կլինիկայից: